Start van de race naar Esbjerg

Start van de race naar Esbjerg

Start van de race naar Esbjerg

29 juli 2014

Update door kapitein Maarten:
“We hebben lange tijd liggen dobberen rond de startlijn voor de race begonnen was. En door gebrek aan wind is de start ook twee uur uitgesteld en iets veranderd. Geen start van noord naar zuid, maar van zuid naar noord, dan om een waypoint en dan pas naar het zuiden. De start van een race is altijd een mooi gebeuren met veel schepen dicht op elkaar die allemaal de beste positie voor de start willen hebben.
Onze start was prima. We waren vroeg weg en hadden ervoor gekozen iets aan de oostkant van de startlijn te starten, zodat we niet voor de wind, maar iets hoger konden sturen en zo alles vol konden houden en meer vaart konden hebben. Dit lukte goed, alleen draaide de wind sneller naar de west dan gedacht, waardoor de breefok al snel naar beneden moest en we eigenlijk in een moeite door konden gaan ombouwen naar aan de wind. Jammer genoeg ging de wind daarbij vrij snel liggen, waardoor we een speelbal werden van de stroom om de noord en waren onze kansen om snel rond het eerste waypoint te komen verkeken. Toen kwam het spel van wachten op een zuchtje wind, die ten volle zien te benutten en dan weer wachten op de volgende. En de hele tijd die stroom die ons, en vele anderen, steeds verder naar het noorden deed drijven. Net toen we op het punt stonden de motor te starten omdat we nog maar een paar kabel van de rotsen waren, kwam er een klein windje opzetten. Meteen de zeilen getrimd, klaar gemaakt voor de overstag en daar gingen we. We zeilden weer! Maar er was nog steeds dat waypoint en deze zouden we nog niet gaan halen. Dus het vierkant eraf en knijpen om zo hoog mogelijk uit te komen. Toen bleek dat het ging lukken was iedereen zichtbaar opgelucht. Na 14 uur in de race hadden we eindelijk het eerste waypoint gehaald, al lag die maar 6 mijl van de startlijn!!
Snel de topzeilen er weer op en racen maar! We proberen elke tiende knoop eruit te halen die er in zit en ondertussen alle hoogte te pakken die we kunnen. Nu maar hopen dat de wind niet gaat krimpen en we het volgende waypoint gaan halen. We zullen zien.”