Op weg naar Kaap Hoorn

Op weg naar Kaap Hoorn

22 januari 2025

Op weg naar Kaap Hoorn

Zoals eerder benoemd, trok er een lagedrukgebied over ons heen. Het doel was om de sterkste winden te vermijden, maar wel zo dicht mogelijk achter dit systeem aan te sturen. Dat is aardig gelukt. We zeilden met ruime wind en draaiden mee terwijl de wind ruimde. Toen we dachten dat we mooi ten zuidwesten van de kern lagen, hebben we gegijpt en zijn we achter de kern aangegaan. Alleen bleek het systeem iets westelijker te liggen dan voorspeld, waardoor we vlakbij de kern terechtkwamen. Maar met een dichtgereefd tuig was het prima te doen. We zaten dus mooi dicht bij de kern, en de rest van de dag hebben we ons best gedaan om het systeem te volgen en zo lang mogelijk wind te houden.

Aan het eind van de middag nam de wind snel af en hadden we te weinig druk in het tuig om de zeilen vol te houden. Dus hebben we de gaffelzeilen laten zakken en de breefok gehesen. Nu varen we met een “muur” van vierkante zeilen zo ver mogelijk naar het oosten. Vannacht zullen we langzaam maar zeker opgeslokt worden door heel zwakke winden, en moeten we maar zien of we de oostelijke koers kunnen blijven volgen. Morgen komt er vanuit het zuiden een goed zeilbare wind op, dus dan halen we de verloren tijd van vannacht waarschijnlijk snel weer in. Na een woelige nacht zoals gisteren is het wel lekker dat het nu rustig is. Zo kan iedereen wat slaap inhalen!

Tijdens deze reis rond Kaap Hoorn is het doel om een officiële Kaap Hoorn-ronding te maken. Hiervoor moeten we minimaal 3000 zeemijlen onafgebroken zeilen en aan beide zijden van de kaap de 50ste breedtegraad passeren. We varen al een aantal dagen niet meer op de motor en we hebben nog dik 3000 mijl te gaan, dus dat deel zou goed moeten komen, als de wind een beetje meewerkt en we op schema blijven. Vandaag zijn we ook door de 50 graden zuiderbreedte gezakt, wat aan boord het gevoel geeft dat we officieel begonnen zijn aan onze Kaap Hoorn-ronding!

Dat we inmiddels een stuk zuidelijker zitten, is duidelijk te merken aan de temperaturen. Het wordt steeds kouder, en vooral de koude wind snijdt diep door de lagen kleding heen. Hierdoor zijn er twee ‘stromingen’ onder de bemanning te ontdekken: de eerste groep draagt thermo-ondergoed en sommigen zelfs al handschoenen. De tweede groep houdt het zo lang mogelijk vol zonder, om die spullen nog ‘achter de hand te houden’ voor als het echt heel koud wordt. Hoe dan ook, de zonnebrand kan voorlopig weer onderin de tas en de muts is inmiddels standaarduitrusting voor iedereen aan boord.