Terceira

4 juli 2025

Terceira

Men zegt dat Terceira het derde eiland van de Azoren is dat ontdekt werd – vandaar de naam (Terceira betekent derde in het Portugees). Het eiland heeft een vrolijke en levendige sfeer. Alle bewoners verwijzen enthousiast naar hun thuis als ‘acht eilanden en een pretpark’ – waarbij Terceira het pretpark is.

Onze aankomst had niet beter getimed kunnen zijn: we kwamen aan tijdens het grootste jaarlijkse feest van het eiland: Sanjoaninas Festival. Tien dagen lang worden de historische straten van Angra do Heroísmo omgetoverd tot een bruisend feestterrein, vol marktkraampjes, roodtrucks, podia voor live muziek en theatervoorstellingen. Elke avond zijn er optochten en vuurwerkshows. Een van de hoogtepunten is de lokale traditie van het tourada à corda – een niet-dodelijke vorm van stierenvechten waarbij het draait om behendigheid en moed – en niet om geweld. Heel anders dan de Spaanse variant.

Onze komst was aangekondigd bij de burgemeester, die speciaal voor ons een rondleiding door zijn prachtige stad had georganiseerd voor onze (gast)bemanning. Een mooie kans om meer te leren over de rijke geschiedenis van wat ooit de strategisch meest belangrijke stad van de Azoren was. De tour eindigde met een lunch in het eerste volledig biologische restaurant van het eiland – prachtig gelegen in de stadstuinen.

Na de lunch liepen we naar een uitkijkpunt om het stadje en de baai van bovenaf te bewonderen. Daar wees de burgemeester ons persoonlijk op enkele van zijn favoriete plekken—een warm en hartelijk gebaar waardoor we de stad echt konden ervaren. Als dank nodigden we de burgemeester en enkele raadsleden uit voor een bezoek aan ons schip. Na een rondleiding aan boord genoten we samen van drankjes en hapjes.

De volgende dag verkenden onze gasten de rest van het eiland met huurauto’s en ontdekten ze de prachtige landschappen en verborgen plekjes van Terceira en na twee mooie dagen namen we afscheid en zetten koers richting het volgende eiland: Graciosa. Vlak voor aankomst streken we alle zeilen en motorden de laatste zeven zeemijl, waarbij we onderweg verschillende keren stopten om watermonsters te nemen tijdens onze laatste “wetenschapsdag” van de reis. Deze hield ons nog enkele uren bezig, maar we wisten op tijd voor het donker het anker te laten vallen.

Voor het laatste stuk van de reis moesten we nog zo’n 45 zeemijl afleggen richting Horta. Helaas zat het weer ons niet mee. De wind was zwak, kwam uit een andere richting dan voorspeld, en het regende het grootste deel van de ochtend. Gelukkig klaarde het op zodra we in de haven aankwamen, en konden we samen proosten in het beroemde Peter Café Sport in Horta, gevolgd door een gezellige barbecue op de kade.